Razvezali smo čvorove,
daleko od obale;
Ti si bacio mreže –
ja sam spustila sidro.
Na pučini zaustavljena u tačci preloma svetlosti
koprcam se kao ulov;
Srećna što u okeanu,
moj brod jedini razvezanih čvorova
otpušta sidro u more –
da talasi se igraju njime.
Zorica Tijanić: Čvorovi
Prethodni tekst
Sledeći tekst
Zorica Tijanićhttp://zoricatijanicpoezijamisli.blogspot.rs/
Književnica i novinarka, urednica e-časopisa za umetnost i kulturu „Zvezdani kolodvor“. Član delegacije škole poezije (Scuola di Poesia – School of Poetry) i poverenik za područje Beograda. Do sada je objavila sedam zbirki poezije (u tri je koautor) i pet romana, priče za decu (prevedene i objavljene u Sloveniji). Piše kolumne, putopise, eseje i književne kritike. Član Društva književnika Vojvodine i Udruženja književnika Srbije.
