Rodila bih te stotinu puta
Po cijenu bola, suza i krvi
Jer ti si odmor od dugog puta,
Kamjenja oštrog, što nadu mrvi
Rodila bih te stotinu puta
Pa makar sama, bila do vijeka
Sa tobom nova bude se jutra
A tama spava, tako daleka
Rodila bih te stotinu puta
Pa neka grmi, sijeva i gori
Uz tebe duša više ne luta
Konačno ima koga da voli
Rodila bih te stotinu puta
Jer to je bila sudbina moja
Da ti budem siguena luka
I vječni izvor tvog spokoja
