Nesan
tihujem,
a gromovi,
stršljenovi,
promiču u zeni.
Žari skriti hir,
izvor za mutni vir
iz pira skrivene ale
grabljivog oka, ja plen.
Beh vatri voda, led, med,
sipala sunce u zube zmije,
ispijala kukutu nemilosnu,
vidala rane kao smrt bezdane.
Strgoh okove i poteče mi mir!
Spomenka Denda Hamović – Mir
Sledeći tekst
Spomenka Denda Hamović
Rođena u Mostaru gde je odrasla i školovala se. Prve pesme su joj štampane u mostarskom listu „Sloboda“ još u osnovnoj školi, a posle dugog perioda pisanja samo za svoju dušu pesme i priče su joj objavljivane u književnim časopisima, novinama, međunarodnim zbirkama, poetskim sajtovima, portalima, zbornicima, leksikonima. Zastupljena je i u antologijama savremenih pesnika 21. veka, a pesme su joj prevedene na ruski, bugarski, engleski i francuski jezik. Objavila je nekoliko zbirki pesama. Od 1992. godine sa suprugom Dragoljubom i ćerkama Marjom i Tihanom živi u Beogradu.