Pre opisa glavne radnje, reč dve o Ulcinjskom primorju. Poznato je po toplim i sunčanim danima sa malo padavina i zato spada u najtoplije i najsunčanije predele evropskog Mediterana. Primorje poseduje i nekoliko mineralnih izvora čija se voda upotrebljava za lečenje mnogih oboljenja. Mediteransko rastinje je poseban ukras Ulcinjskog primorja. Plaže su peščane i njihova dužina prelazi deset kilometara, a na nekim mestima su široke i do sto metara.
U ovom najtoplijem delu Jadrana, u podnožju živopisne Rumije, čiji se najviši vrh izdiže blizu 1600 metara, leži grad ULCINJ.
Na kamenitom poluostrvu je Stari grad Ulcinj. Tvrđava i zidovi, drvena zdanja unutar zidova, građevine su iz vizantijskog, mletačkog i turskog doba. Stari Ulcinj, zbog svog izvanrednog položaja, bio je u prošlosti svetionik i osmatrač na izlazu iz Otrantskih vrata. Zbog toga je imao burnu prošlost i mnoge gospodare. Pouzdano se zna da je turski sultan Selim drugi, krajem šesnaestog veka, kada je od Mlečana preoteo Ulcinj, u drevni grad naselio četiri stotine alžirskih gusara, koji su postali strah i trepet ne samo za Jadran, već i za čitav Mediteran. O gusarskim pljačkama i danas se mogu čuti priče u narodu. U jednom starom zdanju Ulcinja, postoje i freske koje prikazuju brodove i pirate.
U to vreme na trgu drvenog grada prodavani su robovi. U romanu „Na Drini ćuprija“ naš nobelovac Ivo Andrić opisao je roba Arapa Ulcinjanina. U prvom i drugom svetskom ratu ulcinjski jedrenjaci sasvim nestaju.
Nadam se da Vam se ova kratka priča, sa osvrtom na mnogo davna vremena dopala.
