Polje između Ibra i Sitnice, gde se danas nalazi Kosovska Mitrovica, u srednjem veku je bilo nenastanjeno Dmitrovo polje sa jednom jedinom građevinom – crkvom. Za Evliju Čelebiju Dmitrovica je samo stanica na Bosanskom putu.
Pošto Zvečan, zatvaranjem rudnika, prestaje da biva naselje veće važnosti, počinje naseljavanje Dmitrovog polja i tako nastaje današnja Mitrovica, koja je u XVIII veku imala jedva tri stotine kuća. Za vreme turske vladavine karavanski putevi ka Bosni vodili su Kosovskom kotlinom i gladne kamile, umorni ljudi i vredni trgovci bi tu zastajali na gotovo poslednji odmor pred ulazak u Bosnu. Ovde su ih sačekivali trgovci sa Jadrana i odavde bi deo karavana, snabdeven novim količinama hrane, krenuo kroz šume Ibarskom dolinom ka Podunavlju.
1873. godine izgrađena je železnička pruga. Graditelji su Mitrovicu odredili kao najvažniju stanicu na tome delu pruge i tako pružili mogućnost naselju za razvoj. Ovu priliku Mitrovčani nisu propustili.
Posle balkanskih ratova u Kosovsku Mitrovicu stižu izbeglice iz Srbije; stvaraju se novi delovi naselja i Mitrovica postaje grad. Od 300 kuća u XVIII veku, grad ima 11000 stanovnika 1931. godine, 14000 stanovnika 1948. godine, a 1971. godine Mitrovica ima 42421 stanovnika…
