UMIRATI
Život je patnja utkana u vetar,
rekvijem koji odzvanja
u ovom proticanju umiranja kroz tminu
koja raspaljuje vatru samoće,
da čoveka sagorI do vlastitog bića.
jer postojanje je držati pepeo u rukama,
taj posmrtni ostatak sive boje
koji je sunce;
Umirati… Treba umirati
kao vreme koje protiče
od noći do svitanja
Umirati do tišne, prostora
koji pojavljuje slobodu,
do krila u sebi. do ptice…
Umirati do krvi duše- do suza,
do plača, tog pitomog zova suštine,
umirati do ljubavi, do sebe
koji se radjaš,
do Smrti
koja je očevidac života…
