Svetiljka ljubavi voli te toplo i tiho,
duboko poljima nepresušnim
korenje svoje utišće , steže te ljubav,
titra magija njena koja te nosi,
uzavrela ti krv, idilu traži,
želiš naučiti lebdenje iznad vremena
u traženju iluzije koju živimo i stvaramo,
Ti i Ja, dve usamljene ptice lutalice,
u čergama uvijene, dotaknule
spoznaju susreta dokučenog željom
da se izvije letenje u krvi
proključale požude, od koje u čergama ostasmo,
samotni, kukavni, grešni, pobegli od svih,
da poletimo u oluju strasti kad odbacimo
oklope stvarnosti koja nas pritišće,
i ne da ljubavi u nama da voli i diše.