Postoje mnogi koji su pokušali da stvore kvalitetno novinarstvo u Srbiji. Jedan od njih je Zaharije Orfelin koji je 1768. godine u Veneciji pokrenuo Slaveno-serbski magazin, odmah nakon njega i braća Markides Puljo Serbskija novini (1791-92, u Beču) i Stefan Novaković koji je pokrenuo Slaveno-serbskija vjedomosti u Beču od 1792-94. godine. Ali se ni za koga od njih ne može reći da su uspeli da održe novinarstvo u životu.
Prvi kome je to pošlo za rukom jeste Dimitrije Davidović. On je poznat jer je sačinio Sretenjski ustav, prvi ustav Kneževine Srbije iz 1835. godine. Ali malo ko zna da je bio i jedan od osnivača srpskog novinarstva.
Naime, on je zajedno sa Dimitrijem Frušićom pokrenuo Novine serbske iz carstvujuščega grada Vijene, 13. avgusta 1813. godine. Već 1815. godine obojica su pokrenuli i prvi srpski almanah Zabavnik, te su shvatali da se uključivanjem zabave u štampano novinarstvo može mnogo bolje zaraditi.
Kada je iz Habzburške monarhije došao u Kneževinu Srbiju, postao je glavni i odgovorni urednik Novina serbskih, koje su počele redovno da izlaze u Kragujevcu 5. januara 1834. godine.
Njegov biograf Jovan Hadžić je napisao da su Davidovićevi listovi bili čisti od svake sebičnosti, svojeljublja i sujetoslavlja i da nisu služili kao oruđe ikakvoj partiji, nego jedino istini. Upravo u ovom podatku možemo da prepoznamo pravi kvalitet nepristrasnog izveštavanja. Iako nije postojao univerzalan novinarski kodeks, Davidović se ugledao na tadašnje svetske magazine koji su važili za jedne od kvalitetnijih i time znatno doprineo stvaranju novinarstva.
Iako je on bio na samom početku stvaranja, jer su posle njega mnogi znatno uticali na kreiranje novinarske profesije, Dimitrije Davidović se ipak navodi da je Otac srpske štampe i prvog profesionalnog novinarstva.
Samo me interesuje šta bi on sada rekao kada bi sagledao situaciju nepristrasnog novinarstva u Srbiji.
Literatura:
BOAROV, Dimitrije, 1946- Velikani srpske štampe/ Dimitrije Boarov, Vladimir Barović. – Beograd: Službeni glasnik, 2011.
