Kad se kaže veteran (ili pak doajen…), uglavnom bih pomislio da se radi o osobi koja još uvek diše na Ovom svetu, i koje se povremeno prisećamo sa poštovanjem, pozivamo je na prigodne svečanosti, itd. Sa blagim rizikom sam ovde upotrebio reč kao prigodnu i za nekog ko više nije među nama, a imamo razloga da se osvrnemo na njegov dugogodišnji trud i zasluge.
U carstvu Volta Diznija, za sve nas koji smo odrastali uz te sadržaje, dovoljno nam je bilo da zapamtimo TO ime kao neprikosnoveni zaštitni znak jednog čudesnog sveta, sa svim junacima i propratnim sadržajima koji bi nas impresionirali- Obratimo pažnju, u stripovima, pogotovo onim starijim, u nekom uglu neumitno stoji potpis (odnosno stilizovano od strane podređenih saradnika) samo Volta Diznija, koji je podrazumevao brojnu ekipu crtača, scenarista, kreatora i drugih koji su razvijali karijeru pod tim moćnim zaštitnim znakom. jedan od svetlih zupčanika u toj mašineriji je i Flojd Gotfredson (1905–1986) koji je pružio izvrstan doprinos razvoju Mikija Mausa u stripu.
Gotfredson je odrastao u brojnoj mormonskoj porodici u Juti. 1929. je primljen u službu kod Diznija kao animator pripravnik, a već sledeće godine postaje
načelnih stripovskog odeljenja (do 1945.). Sa izvesnom lakoćom i živopisnošću pokreta je proizveo brojne epizode o Mikiju Mausu, sarađujući manje ili više, sa scenaristima kao što su Ted Ozborn i Meril De Maris, a povremeno i Bil Volš. Za vreme njegovom bavljenja ovim stripom, uvedeni su bitni novi likovi, kao: šef policije Buconja (O’Hara) i njegov pomoćnik Njuš(kal)ić (Casey), kriminalac Crna Mrlja (Phantom Blot), neobično biće Iga Biva (Eega Beeva, alternativno Eta Beta) i dr. Prvih godina su se svakako još razrađivale fizionomije likova, dok se nije došlo do nekih klasičnih vizura koje i danas poznajemo – tako su npr. Mikijeve oči, najpre dve živahne crne masline, dobile svoj ustaljeni oblik sa beonjačama oko 1940, ali izgleda da je Šilja do tada pretrpeo najviše promena…
Od klasičnih Mikijevih avantura, među brojnima možemo da pomenemo adaptaciju bajke „Hrabri krojač“, u kojoj su mogli da uživaju i prvi čitaoci „Politikinog zabavnika“ (u stripu prikazano kao snimanje filma na temu, na koji se Miki odaziva kao glumac nakon telefonskog poziva samog Volta Diznija!). Tu je i priča o kraljevom dvojniku – već poznati i pomenuti primer cenzure u stripu, zatim priča o urođeniku Četvrtku koji postaje nemoguć kad se nađe u civilizaciji, a imamo i brojne avanture sa Igom Bivom (računajući i one u svemiru) objavljivanih u „Mikijevom zabavniku“ oko 1978. u vidu Diznijevih klasika koji su kreirani 30-ak godina ranije…
Od 1955., nakon silnih epskih ostvarenja, Gotfredson uglavnom radi na dnevnim geg tablama stripa, do svog penzionisanja 1975. (jedan od autentičnih sledbenika/ naslednika na području stripa iz jedne table je i Manuel Gonzales, čije smo radove takođe mogli pratiti na zadnjoj stranici „Politikinog zabavnika“)
Ovaj veliki autor se nešto malo bavio i Pajom Patkom, a od manje poznatih ostvarenja imamo Česti i Kopti (Chesty & Coptie – v. sliku sa aviončićem). Takođe je zaslužan kao crtač u nekim specijalnim Božićnihm izdanjima, oko 1963-64., u stripovima o Pepeljugi i Bambiju.
Za većinu materijala u ovom prilogu posebno se zahvaljujemo sajtu
