vrijeme je došlo potom
da dignu se jedra i sidra;
vjetar je povoljan za put
i srce mi već titra
pred plovidbu morem sinjim,
pred put u nepoznato;
kad krila mi skresaše mačem
pučina dočeka me prepoznato
od oluja prijašnjih mnogih
kad vukli smo jedra po dnu,
noću tražili svjetionik,
a danom se predavali snu..
čeličnim rukama me podiže
i odignu od zemlje tvrde,
na valovima barku ponese
do slomljenih srca utvrde..
Branka Popić: ***
Prethodni tekst
Sledeći tekst
Branka Popić
Rođena 1966. godine u Visokom, BiH. Studije na Sarajevskom univerzitetu napušta radi osnivanja porodice. Poeziju objavljuje na internet portalima, kao i u književnim časopisima. Do sada je objavila četiri zbirke poezije. Trenutno živi u Bosanskoj Gradišci.
