spot_img

Anastasija Šćepanović: Poslednje slovo

Tebi,
koji si bio moja daljina
i najljepša blizina.

Tebi,
u čije sam laži vjerovala
i milovala ih više
nego bolnu istinu.

Tebi,
koga sam voljela
i od koga nikada nisam odlazila,
a bilo je milion razloga
da ti okrenem leđa…

Tebi,
kome sam se nadala
čak i onda kada nije bilo
mjesta ni za najmanju nadu…

Tebi,
koga sam čekala
u beskrajno dugim danima
i još dužim noćima…

Tebi,
kome sam nalazila opravdanja
uvijek i kod svakoga,
a nije trebalo…

Pišem ti poslednje slovo…
Umor me je stigao,
a mislila sam da neće još dugo…
Zbogom, dječače.

Anastasija Šćepanović
Anastasija Šćepanović
Rođena 15. februara 2001. godine u Podgorici. Poeziju piše od ranijih dana, ali kao mlada pjesnikinja prvi put se predstavila u decembru 2018. godine na književnoj večeri Ljiljane Habjanović Đurović u Budvi. Njena poezija je objavljena u zbirci poezije da djecu „Nisi ti više mali“ čiji je urednik Nedeljko Popadić, dnevnim novinama Dan, na portalu Asoglas, ali i u nekoliko zbornika (Ne damo svetinje, Monografija „Do Hristove pobjede – Ne damo svetinje, Sremsko-karlovački pesnički brodovi, Drinski književni susreti...). Dobitnik je treće nagrade na festivalu poezije „Sremsko-karlovački pesnički brodovi“ u kategoriji „Probudi se, nešto se dešava“, ali i u kategoriji porodičnih pjesama na Saboru srpskih pjesnika u organizaciji Srbskog svetionika u Beogradu.