Uz ogradu borilišta načičkane glave strasno navijaju, opklade pljušte, ulozi se povećavaju ali ima i prepirki koje prerastu u tuče i onda stvar u svoje ruke mora uzeti policija ali i vojska.
Na svim delovima sveta od davnina bore se, petlovi, psi, bikovi, a u Turskoj u zimsko doba, omiljene su borbe deva. To je tradicionalna zabava najširih narodnih slojeva. Jedan od najvećih turnira deva održava se svake godine u staroj areni poznatog antičkog grada Efesa.
Takmičenje otvara Aga, koji se bira na početku sezone za celu godinu. Aga na početku sezone dobiva znakove svoga naslova – malu devu i bedž i on proglašava takmičenje otvorenim. Pripada mu i najbolje mesto u gledalištu, zadužen je za organizaciju.
U borilište izlaze dve deve. Njima su usta vezana da se ne bi međusobno ozledile ugrizima. Od malih su nogu dresirane za borbu, a cilj je pobednika, srušiti protivnika. Poklekne li jedna od deva dobiva bodove kao bokser koji je protivnika naterao u nok-daun. Sruši li se pak deva na tlo, ona je u nok-out. Ima i nerešenih borbi, ako sudije odmere da su snage protivnika izjednačene, ili ako je jedan povređen (ozleđen).
Nagrade pobednicima nisu osobito visoke – oko 130 dolara -, ali zato i te, kao i sve borbe, prati gomila prodavaca kojekakvih napitaka, cigareta i hrane za nervozno grickanje, a kladionice takođe obrnu veće svote novca.
Sirote su deve samo sredstvo da se ljudi ogledaju između sebe, da istresu nagomilanu agresivnost…
