Nepoznati horizont vremena
otkucava iščekivanjem,
nepregledne daljine kovitlaju uzdahe
nestrpljivog srca, jutra i noći grče se
letećim oblacima smelosti
na krilima susreta, najlepše nežnosti
pozivaju u sonet koji mirisom ljubavi
dušu osvaja, na rubu usana
osmeh ispisuje sreću,
najavljuje početak horizonta trenutka
u kome san budi javu obiljem ljubavi
koja razara poglede započete uvertire
pod oblacima nežnosti
u kojima tražimo ilustraciju za vrh
čulnih milovanja, u lavirintu tela
pronalazimo iscrpljene nemire,
izolovane, u dostignutom zanosu
iznenadnog bljeska trenutka
revolucije slobode kojima
komanduju želje kojima se rukovode tela,
dok sat srca otkucava besprekorni ples misli
složene u sreću u nama.
