Piše se bespotreban.
U toj reči izvršeno je jednačenje suglasnika po zvučnosti (zvučno z ispred bezvučnog p prelazi u svoj bezvučni parnjak s).
Piše se bespotreban.
U toj reči izvršeno je jednačenje suglasnika po zvučnosti (zvučno z ispred bezvučnog p prelazi u svoj bezvučni parnjak s).