Igrom sudbine jedan beogradski seljak dospeće na samo čelo Rimske imperije
Jovijan, rođen u Singidunumu, današnjem Beogradu, u seljačkoj porodici oca Varonija, vladao je od 26. juna 363. godine do 17. februara 364. godine. Ukupno 236 dana.
Iako vreme njegove vladavine ne deluje previše fascinantno, sam način na koji je Jovijan dospeo na presto Rimske imperije daleko je interesantniji.
Prema podacima iz izvora Amijana Marcelina, rimski imerator Julijan umro je 26. juna 363. godin, nakon što je primio teške rane u jednoj borbi sa Persijancima.
Kako dalje beleži istoričar Marcelin, viši vojni zapovednici većali su, posle smrti Julijana, koga da proglase za cara. Ali, kako se većanje oteglo, određena grupa vojnika, verovatno pod dejstvom alkohola, izvikala je za novog cara Jovijana, najvišeg čoveka u gardi. Hroničari kažu da je Jovijan bio visok preko dva metra.
Umesto carskog plašta, ove šaljivdžije pod dejstvom akohola, ogrnule su Jovijana prvim plaštom koga su našli, i koji mu je, kao izuzetno visokom čoveku, više stajao kao pelerina, nego kao carski ogrtač.
I dok su jedni nastalu situaciju prihvatili kao šalu, drugi su je videli kao zbilju, te je Jovijan, ni kriv ni dužan, izvikan za cara.
Marcelin dalje piše da je Jovijan bio “toliko visok i krupan da se dugo nije mogla naći vladarska odeća koja bi mu odgovarala. Izraz lica bio mu je veseo, a oči sive. Jovijan je bio skromnog obrazovanja, dobroćudan, ali nezajažljiv u jeli i uživao je u vinu i ženama”, ali napominje i da je mudro birao svoje savetnike.
Kako je srećno dospeo na vlast, Jovijan je nesrećno umro. Naime, jednog jutra u gradu Dadastani, u Maloj Aziji, našli su ga mrtvog u krevetu.
Nesrećna smrt vladara uvek je obavijena velom tajni, te često postoje razne verzije i spekulacije o načinu na koji je neki vladar preminuo, tako ni Jovijan u tim pričama nije bio izuzetak.
Ipak, verzija koja je opšteprihvaćena i koja je ušla u istoriju jeste da je imperator Jovijan skončao od trovanja lošim ugljem koji je ložen u carskoj peći.
Izvor: Opanak
